Xanne heeft een zusje en ze heet Guusje!

13 april 2006

Ik rij langzaam richting Amsterdam en ga nog even langs Ikea om spullen terug te brengen. Mijn alarmklokje op 14.00u. Alles lijkt OK?
Maar dat is het niet!
Ik ben ontzettend bezig met Paul, Petra, Xanne en natuurlijk met de thuiskomst van Guusje in NL: alweer een Chinees pollewopje in polderland! Ik schiet helemaal vol en op mijn goed opgemaakte gezicht met make-up rollen zoute tranen gemengd met mascara over mijn wangen.
Oh wat is dit toch bijzonder en dat ik dit allemaal zo intens en van dichtbij mag meemaken. Ik voel me vereerd.
Als ik mij om 14.00 uur naar Schiphol haast en snel door loop naar de dichtstbijzijnde monitor zie ik op het scherm dat KL 896 ex Beijing geland is om 14.19 uur. Net geland, ik ben precies op tijd, ik wil geen seconde van deze happening missen.
Uit alle hoeken en gaten komen de familie en vrienden van Paul en Petra tevoorschijn. Iedereen met een en hetzelfde doel: de thuiskomst van Guusje in NL! Vlaggen, ballonnen, lampionnen, toeters, spandoeken, slingers, fotocamera’s en filmcamera’s maar vooral veel blijde gezichten die de eerste glimp van neef, nichtje, dochter, zoon willen ontdekken. En ook menig traantje…
Als dan de eerste gilletjes door aankomsthal 3 op Schiphol te horen zijn (“daar zijn ze …, ik zie Petra …, kijk ze zien ons en zwaaien … kijk daar”) en Xanne en Guusje door de douanepost naar de uitgang rennen dan is dit echt een moment van geluk!
Wat is dit mooi om te zien bij mensen die net zoals wij zo ontzettend lang gewacht hebben op een kindje. Ben even stil en kan alleen maar genieten.
In gedachten is dit voor mij een soort generale repetitie. Hoe is het straks voor mij om achter dit zelfde stukje glas te gaan staan en thuis te komen samen met Markus en Jadethabud?
Ik kan niet meer wachten!