Resort life

Ik begrijp niet dat mensen hun hele vakanties in resorts slijten. Wij vervelen ons te pletter. Aan de prachtige ligging ligt het niet, noch aan de vriendelijke lach die je om elke hoek kan verwachten of het excellente eten of het fantastische weer. Maar een resort is maar een beperkende compound, afgesloten van land en cultuur (en hier is toch echt niet bijster veel te beleven op korte rijafstand), en een zwembad is voor ons maar simpelweg een zwembad, hoe tropisch of prachtig aangelegd ook: éénmaal, nou vooruit tweemaal dan, er in spetteren en de drang tot iets nieuws slaat ons gemoed op hol. Maar nee, daarvoor in de plaats zien we wéér die blubberende, roodaangelopen, behaarde, zwetende, zuchtende, alzheimerende, veel te kolossale lelijke lijven die zich van eettafel naar loungechair slepen en zich bij tijd en wijle in het zwembad katapulteren alsof een kudde hippopotamussen is verdwaald in onze gemanicureerde tuin annex zwembad.

Los van het feit dat we elke dag bezig zijn gedragskenmerken te duiden en karaktertrekken te ontdekken bij Zapp, zoeken wij dus verzet in de kleine dingen.
• Elke dag glipt er een van ons tussenuit om onder het genot van loungemuziek en aromatische geuren door een masseuse voor veel geld gegeseld te worden dan wel door allerzachtste handen zodanig behandeld te worden dat een volledige onthechting ontstaat en de daaropvolgende ontmoeting met de rest van de Flick-op-vakantie-clan op een snelle ontnuchtering uitmondt (werk aan de winkel!).
• Vanaf morgen krijgen we om 15:00 uur Thaise taalles van het personeel van Anantara. Het gehele personeel kent Zapp en zijn ouders inmiddels en zowel zij als wij ervaren de taalafstand tussen ons als belemmerend. Het verstaan van basale uitingen, behoeften en emoties zal zeker helpen ons dichter bij Zapp te brengen zolang hij de Nederlandse taal niet machtig is. Het personeel is zo begaan met Zapp dat ze vandaag spontaan aanboden ons wat Thais bij te spijkeren. Een prachtige geste van een allervriendelijkst volk!
• Morgen gaat Zapp in het kids-home prutsen met kleurtjes op shirtjes: benieuwd met welke garderobe hij “thuis” komt. Als hij het leuk vindt gaan we in de dagen daarna nog wat andere leuke activiteiten doen.

Vanmiddag hebben Mary en ik zowaar een half uur kunnen tafeltennissen, terwijl Zapp in het zand bezig was zijn eigen fantasie los te laten op schep en vormpjes. Het was ons eerste moment alleen: het gaf ons voldoening en plezier (pingpongen onder de palmen in de buitenlucht met zicht op het strand en een “verkoelende” zeebries), anderszins bekroop ons beiden het gevoel van halve schuld dat we Zapp even loslieten of – beter – alleen lieten. We bemerkten eerder al dat Zapp op twee manieren omgaat met momenten waarop Mary en ik met elkaar in gesprek zijn of geen aandacht aan hem geven: soms gaat hij stil en rustig zijn eigen gang, op andere momenten doet hij alles (tot op het baldadige toe) om toch onze aandacht op hem te vestigen. Hij verdient het ook, maar toch voelde het goed dat Mary en ik vandaag zo met elkaar waren en de hele familie Flick in vrede en rust haar dingen beleefde.

Vanochtend hebben we 1 ok (= olifantenkracht) gehuurd en zijn ermee de bush in geschommeld. Het voelde als in een Fokker 27 tijdens noodweer: je ziet alles prachtig onder je, maar je bent blij als je voeten weer de vaste grond raken. Olifanten (Zapp: o-li-fon) leven in Thailand nergens meer vrij en wij vermoeden dan ook dat de door ons bereden olifant uit Birma afkomstig was, waar deze dieren nog zeer actief als tractor, transporttruck en schoffelaar in de boskap worden gebruikt. Met ons ging ie gemoedelijk om, maar wij prefereren toch maar voor het gemak pk’s.
Terwijl Zapp – op zijn tenen staand voor de hoog geplaatste televisie - de meest verschrikkelijke en enge tekenfilms op Cartoon Network gebiologeerd volgt, was onze draak in het contact met de vredelievende olifanten weer eens een bange poeperd. Hij vond sowieso de hele bedoening maar overdreven toeristisch, onverantwoord eng en behoorlijk stinkiepinkie. Hij viel dan ook weldra wiegend in slaap. Dat hij bij het voederen van onze olifant wat schuchter zich verschool achter Mary, vond ik overigens heel begrijpelijk: ook ik was bang dat onze grote rimpelige vriend eerder deze kleine smurf als toetje aanzag dan de door ons aangereikte kokosnoten en bananen.
Toen we weer onze kamer in het resort betraden, roken we allemaal naar olifant. Een douche daarna deed wonderen, een donderplens in het zwembad deed de rest, tot we hippopotamussen zagen ronddrijven…

Laatste nieuws: Zapp eet eigenlijk alleen maar rijst, bouillon, kip, varken en fruit (watermeloen, ananas, banaan en rambutan). Sinds vandaag kunnen we daar danoontjes aan toevoegen. De multinational heeft er een enthousiaste vaste klant bijgekregen. Volgende week eens mijn aandelenportfeuille herzien…